Krioterapia czyli leczenie zimnem prowadzi do miejscowego obniżenia temperatury tkanek organizmu za pomocą drogi przewodzenia. Krioterapia w naszym gabinecie będzie wykonana z użyciem par ciekłego azotu o temperaturze ok -160 stopni w czasie od 1 do 5 minut. Krioterapia miejscowa ma na celu obniżenie temperatury skóry, stawów oraz mięśni.  Krótki czas zabiegu ok 2 minuty z jednoczesnym obniżeniem temperatury skóry o ok. 15 stopni uzyskuje najlepsze wyniki leczenia. Krótki czas zabiegu zmniejsza czucie bólu a dłuższe zabiegi od 15- 30 minut działają przeciwzapalnie. Obniżenie temperatury w tkankach utrzymuje się przez okres 2-3 godzin od skończenia zabiegu dlatego może być wykonywane codziennie

Podczas krótkiego działania zimnem dochodzi do zwiększenia napięcia mięśniowego przy wykonania dłuższego działania bodźca następuje obniżenie napięcia mięśniowego.

Poprzez obniżenie temperatury tkanek dochodzi do:

– uśmierzenie bólu,
– zahamowanie stanu zapalnego,
– zwolnienie procesów przemiany materii,
– zmniejszenie obrzęków,
– zmniejszenie pobudliwości włókien nerwowych,
– zwężenie naczyń oraz ich okresowe rozszerzenie, przekrwienie czynne,
– zwiększenie napięcia mięśniowego (przy krótkim czasie działania bodźca zimna) oraz obniżenie napięcia mięśniowego (przy dłuższym działaniu bodźca.

Wskazania:

– choroby narządu ruchu ( np. stłuczenia, krwiaki i urazy tkanek miękkich bezpośrednio po urazie do 4-5 dni, obrzęki po złamaniach i zwichnięciach we wczesnym okresie, ostre zapalenie ścięgien, torebek stawowych i mięśni, przykurcze stawowe pourazowe)
– choroby reumatyczne (np. ostre zapalenia stawów, ostry okres Reumatoidalnego Zapalenia Stawów,  ostry stan bólowy w chorobie zwyrodnieniowej stawów, ostry zespół zapalenia tkanek miękkich okołostawowych, napad dny moczanowej )
– choroby układu krążenia (częstoskurcz napadowy, początkowy okres zakrzepowego zapalenia żył)
– choroby układu nerwowego (bóle głowy pochodzenia naczyniowego, ostre stany zapalne splotów i nerwów obwodowych, rwa kulszowa, wzmożone napięcie mięśniowe powstające wskutek urazów oraz niedowładów spastycznych)
– choroby przewodu pokarmowego (ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych, zapalenie wyrostka robaczkowego)
– obrzęk limfatyczny
– hemoroidy

Przeciwwskazania:

– stany zapalne w przewlekłym okresie choroby
– zespół Raynauda
– zapaleniu pęcherza moczowego i miedniczek nerkowych
– zapaleniu naczyń krwionośnych
– ciężkie schorzenia serca
– stany wyniszczenia i ogólnego osłabienia organizmu
– zespół Sudecka
– odmrożenia