PRAWA DZIECKA
“Nikt mnie siłą nie ma prawa zmuszać do niczego a szczególne do zrobienia czegoś niedobrego.
Mogę uczyć się wszystkiego co mnie zaciekawi i mam prawo sam wybierać z kim będę się bawić.
Nikt nie może mnie poniżać, krzywdzić, bić, wyzywać i każdego mogę zawsze na ratunek wzywać.
Jeśli mama albo tata już nie mieszka z nami, nikt nie może mi zabronić spotykać ich czasami.
Nikt nie może moich listów czytać bez pytania, mam też prawo do tajemnic i własnego zdania.
Mogę żądać, żeby każdy uznał moje prawa a gdy różnię się od innych, to jest moja sprawa.”
Powyższy tekst powstał na podstawie twórczości Obrońcy Praw Dziecka Janusza Korczaka (wł. Henryk Goldszmit) który był narodowości żydowskiej. W czasie gdy był słuchaczem tajnego “Uniwersytetu Latającego” poznał warunki życia warszawskiej biedoty, szczególnie pochylał się nad losem dzieci. Lekarz który leczył za darmo , pedagog i nauczyciel wychowawców, wspólpracował z Państwowym Instytutem Pedagogiki Specjalnej, oraz z Państwowym Instytutem Nauczycielskim. Był dyrektorem “Domu Sierot” w którym panowało braterstwo i sprawiedliwość. Utworzył kolonie i fermę rolną dla dzieci. Uczył swoich podopiecznych ogrodnictwa i rolnictwa. Założył czasopismo dla dzieci i młodzieży “Mały przegląd”.
Pod pseudonimem “Stary Doktor” prowadził audycje radiowe dla dzieci. Jego najważniejsza praca pedagogiczna nosi tytuł „Jak kochać dzieci”. Autor utworów skierowanych do dzieci najbardziej znane to:
- „Król Maciuś Pierwszy”,
- „Król Maciuś na bezludnej wyspie”,
- „Bankructwo małego Dżeka”,
- „Kajtuś czarodziej”
- „Kiedy znów będę mały”.
Pisał ponadto powieści o tematyce społecznej takie jak „Dzieci ulicy” czy „Dziecko salonu” . Zginął tragicznie z wychowankami w hitlerowskim obozie zagłady w 1942 roku.
Walka o dobro, sprawiedliwość i ochronę praw dziecka, poznanie i zgłębianie jego potrzeb wypełniły całe jego życie. Z takich ludzi warto brać przykład.
autor: Lena K.